هرگاه خداوند، بنده ای از امّتم را دوست بدارد، محبّتش را در دل های برگزیدگانش، در جان های فرشتگانش و ساکنان عرشش می افکند، تا دوستش بدارند . به حقیقتْ چنین کسی، دوستدار خدا است . خوشا به حالش! و اورا در روز قیامتْ نزد خداوند، حقّ شفاعت است . [.رسول خدا صلی الله علیه و آله]
 

شنبه 96 اسفند 26 , ساعت 11:38 عصر
گاهگاهی به خودم می نگرم

در فراسوی رویا و خیال

جایی ماورای احساس گناه

خسته از تزویر و ریا

من به خود می نگرم

در مرور خاطرات به عقب می نگرم

ناگزیر روح خود را به تمسخر می گیرم

گاهگاهی به خودم می نگرم



لیست کل یادداشت های این وبلاگ